Yaninda ta'lim sohasida ishlaydigan bir Koreyalik tanishim O'zbekistonga 10 kunga borib keldi. Ketishidan oldin mendan O'zbekiston iqlimi, taomlari va ta'limi haqida bir qator ma'lumotlarni so'rab oldi. Uni qaytishini, qaytganidan so'ng o'z taasurotlari bilan bo'lishishini rosa kutdim. Uning taasuroti zo'r bo'lishiga amin edim.
U keldi. Menga 2 dona "Алёнка" plitkali shokoladdan berib: "Mana senga, Vatandan sovg'a", dedi.
"O'zbekiston poytaxti Toshkentda Kyobo (Koreyadagi do'kon) ga o'xshash katta kitob do'konlari yo'qmi?", dedi. "Yo'q, unday katta yo'q, lekin kitob do'konlari bor", dedim.
Bir nechta kitob do'koniga kiribti, o'zbek tilidagi kitoblarni miqdorini va holatini ko'rib, bolalar bo'limini uzoq izlab arang bir burchakda topib xafa bo'libti. Uning o'g'li Harry Potter kitobining ashaddiy muxlisi ekan. Bu nomdagi kitoblarni kolleksiya qilar ekan. Tanishim qaysi mamlakatga bormasin, o'g'li uchun Harry Potter kitobining o'sha mamlakat tilidagi nashrini olib kelar ekan. Shu kunga qadar borgan hamma mamlakatlaridan shunday sovg'a olib kelish imkoni bo'lgan ekan. O'zbekistonda esa u o'zbek tilida yozilgan, texnik jihatdan sifatli va sovg'a sifatida bersa bo'ladigan Harry Potter kitobini topa olmabti. (tarjima sifati haqida hali gap yo'q).
Rus tilidagisini topibti, lekin uni Rossiyaga borganida olgan ekan. O'zbekistondan esa Harry Potter kitobining o'zbek tilidagi sifatli, chiroyli va qattiq muqovali nashri kerak edi.
"Shaharda kutubxonalarchi ko'pmi? O'zbek bolalari kitob o'qimoqchi bo'lsalar, qayerdan kitob oladilar?", deb so'radi.
"Ha, bor", deb qo'ya qoldim. 
Shu bilan Janubiy Koreyalik mehmonning O'zbekiston haqidagi taasuroti yakun topdi. Bu gaplardan keyin "Samarqandga bordingmi?", "Buxoroni ko'rdingmi?", degan savollar berishga botinmadim.
Ba'zi odamlarning mamlakat haqidagi taasuroti u yerdagi kitob do'konlari va kutubxonalarning holatidan shakllanar ekan.
